Ο Νοτιοκορεάτης καλλιτέχνης και σχεδιαστής Choi Jeong-Hwa αποφάσισε
να γίνει… ζωγράφος αστικών τοπίων! Χωρίς πινέλα, όμως, και χρώματα,
αφού, όπως λέει ο ίδιος «δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τη ζωγραφική»!
Περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της πόλης και κάνοντας επισκέψεις σε παλιά κτίρια και μισογκρεμισμένα σπίτια, ψάχνοντας στα σκουπίδια(!) αλλά και στα εργοτάξια βρήκε τη λύση: 1.000 παλιές πόρτες ήταν ο… δρόμος που άνοιξε στη ζωγραφική τέχνη!
Τι εννοώ με αυτό; Ο Choi Jeong-Hwa συγκέντρωσε όσο πιο πολλές παλιές και -κυρίως- χρωματιστές πόρτες μπορούσε για να δημιουργήσει μια ασυνήθιστη και εντυπωσιακή εγκατάσταση στην πόλη, μεταμορφώνοντας ένα δεκαώροφο κτίριο σε πολύχρωμη κατασκευή.
Τοποθέτησε μία προς μία τις πόρτες στις εξωτερικές πλευρές του κτιρίου, δίνοντας χρώμα στο μουντό αστικό τοπίο της πόλης. Η εγκατάσταση, που φέρει την ονομασία «Doors», κέρδισε όχι μόνο τις εντυπώσεις αλλά και ένα παράξενο ρεκόρ για τις περισσότερες πόρτες σε ένα ενιαίο κτίριο!
«Η κατασκευή από μακριά δημιουργεί την ψευδαίσθηση στον κόσμο ότι μπορεί, πιάνοντας το χερούλι, να ανοίξει όποια πόρτα θέλει και να μπει στο εσωτερικό!», λέει χαριτολογώντας ο καλλιτέχνης. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι μια πόρτα… στην τέχνη τούς την ανοίγει!
Περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της πόλης και κάνοντας επισκέψεις σε παλιά κτίρια και μισογκρεμισμένα σπίτια, ψάχνοντας στα σκουπίδια(!) αλλά και στα εργοτάξια βρήκε τη λύση: 1.000 παλιές πόρτες ήταν ο… δρόμος που άνοιξε στη ζωγραφική τέχνη!
Τι εννοώ με αυτό; Ο Choi Jeong-Hwa συγκέντρωσε όσο πιο πολλές παλιές και -κυρίως- χρωματιστές πόρτες μπορούσε για να δημιουργήσει μια ασυνήθιστη και εντυπωσιακή εγκατάσταση στην πόλη, μεταμορφώνοντας ένα δεκαώροφο κτίριο σε πολύχρωμη κατασκευή.
Τοποθέτησε μία προς μία τις πόρτες στις εξωτερικές πλευρές του κτιρίου, δίνοντας χρώμα στο μουντό αστικό τοπίο της πόλης. Η εγκατάσταση, που φέρει την ονομασία «Doors», κέρδισε όχι μόνο τις εντυπώσεις αλλά και ένα παράξενο ρεκόρ για τις περισσότερες πόρτες σε ένα ενιαίο κτίριο!
«Η κατασκευή από μακριά δημιουργεί την ψευδαίσθηση στον κόσμο ότι μπορεί, πιάνοντας το χερούλι, να ανοίξει όποια πόρτα θέλει και να μπει στο εσωτερικό!», λέει χαριτολογώντας ο καλλιτέχνης. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι μια πόρτα… στην τέχνη τούς την ανοίγει!
Post a Comment
