στο διεθνές αλαλούμ που ζούμε τελευταία... Παραθέτω ένα απόσπασμα: "ΜΕ ΜΙΑ ασυνήθιστη κινητικότητα ξεκίνησε ο νέος χρόνος στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Το βλέπουμε στα τηλεοπτικά Δελτία και γενικότερα στην καθημερινή ειδησιογραφία. Όπως είναι φυσικό, η ελληνική κρίση και όλα όσα πρόκειται να παρακολουθήσουμε τις προσεχείς ημέρες, εβδομάδες και σίγουρα τους επόμενους μήνες, που αφορούν τον τόπο μας, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Για το λόγο αυτό ως άλλοι παρατηρητές, θα μεταφερθούμε για λίγο σε δύο γειτονικές χώρες, που έστω και αν δεν έχουν προσφύγει στο ΔΝΤ, αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους και υποχρεωτικών προσαρμογών και μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για την Ιταλία και την Ισπανία.
Με μια διαφορά. Η πρώτη, μετά την παραίτηση Μπερλουσκόνι, προχώρησε σε μια μεταβατική κυβέρνηση τεχνοκρατών, αλλά με την στήριξη της πλειοψηφίας των κομμάτων, Βουλής και Γερουσίας.
Στην περίπτωση της Ισπανίας είχαμε την παραίτηση της Σοσιαλιστικής κυβέρνησης Θαπατέρο, την διεξαγωγή εκλογών τον Νοέμβριο του 2011 και την συντριπτική νίκη του Λαϊκού Κόμματος, με Πρωθυπουργό τον Μαριάνο Ραχόι.
Πρόκειται, με άλλα λόγια, για δύο χώρες ανεπτυγμένες σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας, οι οποίες όμως, δεν άντεξαν στη παγκόσμια κρίση και κάτω από την λαϊκή αντίδραση, οι πολιτικοί των κομμάτων αποφάσισαν να προχωρήσουν στην «αλλαγή». ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ αργότερα για την Ιταλία των τεχνοκρατών και ένα μήνα για την κυβέρνηση Ραχόι, έχει ήδη διαμορφωθεί κλίμα αλλαγών, όπως το απαιτούσαν οι συνθήκες και όπως αποφάσισε ο λαός. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε ακόμα για αποτελέσματα. Ούτε για τελικά συμπεράσματα τα οποία θα έχουν χαρακτήρα εξόδου από την κρίση.
Το βέβαιο είναι ότι, με όσα στοιχεία υπάρχουν και διαθέτουμε καθώς και τις πληροφορίες που φθάνουν από γειτονικές χώρες, σύντομα οι οικονομίες των δύο κρατών θα μπουν σε τροχιά ανάκαμψης.
Βασικοί παράγοντες των αισιόδοξων μηνυμάτων είναι η αποφασιστικότητα των δύο κυβερνήσεων και του πολιτικού συστήματος γενικότερα, να δουν την κρίση ως «αναγκαία υποχρέωσή τους, να αποδεχθούν προτάσεις της αντιπολίτευσης, οι οποίες ως θετικές θα βοηθήσουν στην επίλυση των άμεσων και ορισμένων διαχρονικών προβλημάτων».
Η ΕΛΛΑΔΑ βρίσκεται σε διαφορετικό πεδίο προσέγγισης. Γιατί τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα και διαχρονικά. Οι κανόνες του παιχνιδιού διαφορετικοί.
Ο λαός υπομονετικά παρακολουθεί αλλά και υπομένει τα σκληρά μέτρα. Ζει με τον φόβο της καθημερινότητας και σκέπτεται το μέλλον με τον τρόμο της αβεβαιότητας. Με χαμηλό ηθικό και τα βάρη να γίνονται μέρα με τη μέρα δυσβάστακτα, περιμένει με αγωνία να του πούμε «πότε θα έλθει η λύτρωση!»
Κι όμως «Υπάρχει ελπίδα!»
ΤΗΝ ελπίδα που είχαν και χρησιμοποίησαν τόσο η Ιταλία, όσο και η Ισπανία, ως ηθικό όπλο αντίστασης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Φυσικό, όμως, ήταν να έχουν και πρόγραμμα. Η κυβέρνηση Ραχόι είχε. Τώρα το εφαρμόζει. Έστω και με αντιδράσεις μεμονωμένων κομμάτων. Τα συνδικάτα διαπραγματεύονται.
Τα πρώτα δείγματα της τακτικής «είπαμε προεκλογικά την αλήθεια στο λαό. Για όσα βλέπουμε και εκείνα που θα εφαρμόσουμε όταν έλθουμε στην εξουσία» φαίνεται να αποδίδουν. Αυτό δείχνει δημοσκόπηση της έγκυρης «ΕΛ ΠΑΪΣ» την περασμένη Κυριακή , όπου οι αριθμοί, τα ποσοστά και οι απαντήσεις των πολιτών είναι αποκαλυπτικές. Όπως:
Η εμπιστοσύνη στο Λαϊκό Κόμμα και τον Ραχόι αυξήθηκε τον Ιανουάριο, έναντι του Σοσιαλιστικού Κόμματος, κατά 20% από 14,5% των εκλογών του Νοεμβρίου (46,4% - 26,5%).
Με σημαντική πλειοψηφία, οι πολίτες εγκρίνουν τις περικοπές στο Δημόσιο και γενικά τις μεταρρυθμίσεις που θεωρούν και θεωρούσαν απαραίτητες ώστε η Ισπανία να μην υποχρεωθεί να προσφύγει στο ΔΝΤ και την ΕΕ με απώτερο στόχο να οδηγηθεί σύντομα στην ανάκαμψη.
Πρώτο μέλημα να μη θιγούν οι χαμηλόμισθοι και οι συντάξεις.
Να μειωθεί ο ΦΠΑ ώστε η χώρα να μπει στο δρόμο της ανάπτυξης.
Εκτός όμως από τα εσωτερικά θέματα της οικονομίας και αφού διαπίστωσε ότι ο τομέας αυτός είναι τεράστιας προτεραιότητας για την Ισπανική κοινωνία, ο Ραχόι αποφάσισε την δημιουργία χαρτοφυλακίου αντιπροέδρου αποκλειστικά για την οικονομία, που θα στεγάζεται μαζί με τον Πρωθυπουργό στη Μονκλόα (αντίστοιχο του Μαξίμου).
Παράλληλα δε, προγραμμάτισε άνοιγμα στις Διεθνείς Σχέσεις, όπως:
Η επίσκεψη αύριο, Δευτέρα (16/01), του Σαρκοζί στη Μαδρίτη.
Οι επισκέψεις στην ισπανική πρωτεύουσα του προέδρου του Συμβουλίου της ΕΕ, Χερμάν Φαν Ρουμπούι, και της Πρωθυπουργού της Δανίας, Χέλλε Θόρνιγκ Σμίτ, που ανέλαβε την Προεδρία της ΕΕ για το εξάμηνο 01/01/2012 – 30/06/2012.
Το πρώτο ταξίδι του Ισπανού Πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες θα γίνει στο τέλος Ιανουαρίου, στη Σύνοδο Κορυφής, με θέμα τις συμφωνίες για τις τροποποιήσεις στη Συνθήκη και την αναφορά για τις μεταρρυθμίσεις στη χώρα του, που ψηφίστηκαν πρόσφατα, αλλά και το πλαίσιο των περικοπών.
Τέλος, ταξίδια στο Μαρόκο και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Η ΙΤΑΛΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ
ΣΤΗΝ αντίπερα όχθη, τα συνδικάτα βρίσκονται σε καθημερινές διαβουλεύσεις με αρμόδιους Υπουργούς και αφήνουν περιθώριο έως το Μάρτιο, προτού λάβουν τις αποφάσεις τους αναφορικά με τα κυβερνητικά μέτρα.
Η Ιταλία του Μάριο Μόντι, των 13 τεχνοκρατών υπουργών και άλλων τόσων Γενικών Γραμματέων (σε αντιστοιχία στην Ελλάδα θεωρούνται οι υφυπουργοί), έχει έως σήμερα, δυο μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, να επιδείξει τις πιο κάτω δραστηριότητές:
Μεταρρυθμίσεις και νομοθετικές πράξεις στις σημαντικότερες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα όρια και τους συντελεστές που απαιτούνται για κάθε κράτος – μέλος της ΕΕ.
Ψήφιση και προετοιμασία νομοσχεδίων, ακόμα και μέσα στο διάστημα των εορτών, προκειμένου να μη χαθεί χρόνος, καθώς τα περιθώρια στενεύουν για την ιταλική οικονομία.
Αγορά μεγάλου αριθμού Ιταλικών ομολόγων, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα, με σύμμαχο, βέβαια, τον Πρόεδρό της, Μάριο Ντράγκι! Και παρά τις διαμαρτυρίες της Άνγκελα Μέρκελ.
Σειρά επαφών του Μάριο Μόντι:
Στο Παρίσι με Σαρκοζί – Μέρκελ
Στις Βρυξέλλες με Μπαρόζο και Φαν Ρουμπούι
Στο Παρίσι εκ νέου με Νικολά Σαρκοζί
Στο Βερολίνο με Άνγκελα Μέρκελ
Στη Ρώμη με Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σρακοζί
Στις Βρυξέλλες στο Συμβούλιο των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης
Στις Βρυξέλλες και πάλι, στο τέλος Ιανουαρίου, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για τα θέματα της συμφωνίας τροπολογιών στη Συνθήκη της Λισσαβώνας
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΕ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
Ο ΜΑΡΙΟ ΜΟΝΤΙ, τις απόψεις του και τις αποφάσεις του τις μεταφέρει στη Βουλή, στη Γερουσία, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και στα συνδικάτα, με συνεχείς διαβουλεύσεις και συνεντεύξεις σε απ’ ευθείας μεταδόσεις από την τηλεόραση και τα ΜΜΕ.
Στον ελεύθερο, αυτό, διάλογο, ο τεχνοκράτης Πρωθυπουργός και πρώην Επίτροπος της ΕΕ, με αρμοδιότητα την Εσωτερική Αγορά, επαναλαμβάνει:
« Δεν δέχθηκα να γίνω Πρωθυπουργός για να μείνω για πάντα. Τάχθηκα στην υπηρεσία της Πατρίδας μου για να βοηθήσουμε, μαζί με τους συνεργάτες μου και τους πολίτες, να βγούμε από την κρίση.
Η Ιταλία είναι μια μεγάλη χώρα και αξίζει να πάρει σύντομα τη θέση που της αρμόζει.»
Και καταλήγει ο Μάριο Μόντι:
«Η δική μας κυβέρνηση δεν πρόκειται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, όπως ορισμένοι επιζητούν και προτείνουν. Αυτό θα το κάνει η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές που προβλέπεται να διεξαχθούν την άνοιξη, όπως συμφωνήθηκε στη Βουλή και την Γερουσία.
Μέχρι τότε έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Γι’ αυτό πρέπει να βιαστούμε!»
Ξεκάθαρες λύσεις! Καθαρά λόγια!"
Σας ευχαριστώ πολύ,
Post a Comment
